Ludzie lubią bawić się w przewidywanie przyszłości. Na ten temat powstaje wiele filmów. Niestety, te wizje rzadko możemy nazwać optymistycznymi… Zazwyczaj są szare i ponure, ziemia zniszczona, a ludzie zgnębieni. Jakie są wizje przyszłości w książkach i filmach science fiction?
Okazuje się, że pisarstwo ma prawo dać ogromne profity nawet w XXI wieku! Pomimo wyraźnego rozkwitu techniki, książki wcale nie tracą na popularności. Aby pisać, wystarczy jedynie komputer, czy też nawet kartka papieru oraz długopis, skutkiem tego osoby z natchnieniem mają szansę na fortunę – co widać po przykładach!
Jednym z kluczowych powodów, dla których niemal wszyscy ludzie uciekają się do świata fantazji, jest zrealizowanie aspiracji, jakie poza nią wydają się właściwie nieosiągalne. Nie ma co skrywać, że duża grupa z nas marzy o bogactwie, ale duży majątek leży najzwyczajniej w świecie poza zasięgiem. Nie wolno się wobec tego dziwować, iż osoby z milionowym majątkiem nieraz stanowią bohaterów rozmaitych powieści.
Literatura sf różni się od fantastyki przede wszystkim tym, że jej pisarze najczęściej starają się przedstawić względnie realistyczną wizję naszego świata w czasach przyszłych. Nie uciekają się oni do czarów lub wizji nadziemskich, ale do nauki oraz jej możliwego ożywienia. Cóż takiego przewidzieli ci wizjonerzy?
Krztyna inwencji, oczywisty zamysł i, rzecz zrozumiała, fundusz – oto wszystko, czego potrzeba nam, by stylowo zaprojektować wnętrze swojego domu. Jeśli tylko możemy sobie na to pozwolić, warto poeksperymentować! W tym wpisie przyjrzymy się mieszkalnym motywom prosto z legendarnych filmów – co w tej materii dał nam wielki ekran?
Ulubione produkcje są źródłem inspiracji do urządzenia własnego ogródka. Piękne ogrody często stanowią dalszy plan filmowych zdarzeń. Sprawdź, w jaki sposób możesz przenieść filmową wizję do własnego ogródka! Czy, aby urządzić wymarzony ogródek wystarczy parę akcesoriów lub odpowiednie meble ogrodowe i kanapy ogrodowe, a może potrzebujesz czegoś więcej?
Książki mają milion zalet, a jedną z nich, o której jeszcze nie pisaliśmy, jest inspirowanie do zmian w życiu. Mogą sprawić, że przemyślimy swoje zachowanie lub spojrzymy na nasze problemy z innej perspektywy. Mnie natomiast książki – chyba w równym stopniu co filmy – inspirują do zwiedzania świata.
Dla ludzi, którzy czytać nie mają w zwyczaju, zaliczanie kartkówek z lektur, bądź chociażby opracowywanie ich na lekcjach polskiego w podstawówce, bywało prawdziwą męczarnią. Z kolei od tych, co lubią dobrą lekturę od dzieciństwa, rzadko można dowiedzieć, że do czytania przekonały ich książki ze spisu lektur. Najczęściej to lektury czytane na głos w domu inspirują ich do dalszego chwytania po kolejne baśnie na własną rękę. Czy w związku z tym rozpiska lektur szkolnych jest najzwyczajniej w świecie od lat nieprzystosowana do XXI wieku? Czy lektury ze spisu mają jedynie pobudzać do lektury i sprawiać radość dzieciakom?
Dziecięcych bohaterów filmowych czy też w literaturze jako postaci pierwszoplanowych najczęściej spotyka się w takich dziełach, jakie bywają przeznaczone dla dzieciaków. Nic w tym nadzwyczajnego – autorzy zazwyczaj chcą, aby odbiorcy z łatwością identyfikowali się wraz z bohaterami, a logicznym zdaje się być, że dojrzały osobnik prędzej wczuje się w skórę osobnika z podobnym doświadczeniem życiowym, aniżeli we wrażliwość poznającego dopiero rzeczywistość dziecka. Jednakowo zdaje się być z dzieciakami – dla nich rozterki dorosłych najzwyczajniej w świecie nie będą zajmujące tak, jak przygody ich rówieśników o podobnie bujnej wyobraźni.
Kostucha podgląda starania postaci w poezji i prozie od dawna. Ma się z nią styczność w Biblii, w twórczości poetów wszelkich epok. Kwestia: „co znajduje się po śmierci?” non stop dręczy ludzkość. W różnorodnych częściach świata stworzono przeróżne metody grzebania zmarłych. Jedni po skremowaniu rozrzucani są po planecie, inni chowani przez posługi pogrzebowe na cmentarzu. W Chinach znajdują się wiszące zbite cztery deski, gdzie indziej ze skremowanych trucheł tworzy się ozdoby, pozostałe zmarłe osoby zwyczajnie pozostawia się na dworze i umożliwia sępom ich pochłonięcie.